Obalamy mity na temat bruksizmu: Czy bruksizm jest przeciwwskazaniem do wykonania porcelanowych licówek i koron protetycznych?
Bruksizm, czyli zgrzytanie zębami, szczególnie w godzinach nocnych – to według szacunków problem ok. 40 proc. dorosłych Polaków i aż co trzeciego dziecka. Do niedawna powszechna była opinia, że osoby, które na skutek stresu, a tym samum mimowolnego zaciskania szczęk i zgrzytania zębami zniszczyły swój uśmiech, muszą na stałe pogodzić się z utratą pięknych zębów. Czy rzeczywiście tak jest? Okazuje się, że niekoniecznie.
Osoby cierpiące na bruksizm najczęściej zgrzytają zębami w godzinach nocnych, niejednokrotnie przez lata będąc całkowicie nieświadomym istniejącego problemu. Dolegliwość najczęściej odkrywana jest dopiero w gabinecie przez stomatologa. Niestety wciąż niewielu chorych zdaje sobie sprawę, że zwykłe zgrzytanie zębów może się wiązać z naprawdę poważnymi konsekwencjami dla zdrowia. Napięcie mięśni żwaczy oraz mięśni skroniowych podczas bruksizmu jest bowiem niezwykle silne, co prowadzi do zmiany kształtu twarzy – staje się ona kwadratowa. Skurczowi mięśni odpowiadających za zaciskanie ust towarzyszy również skurcz mięśni z grupy antagonistów – otwierających jamę ustną. W efekcie tarcie zębami może prowadzić do odsłonięcia miazgi (nerwu) i uszkodzenia zęba (co często wiąże się z koniecznością leczenia kanałowego), uszkodzeń uzupełnień protetycznych, a nawet złamań zębów. Nieświadome zgrzytanie zębami może być również przyczyną nawracających bólów głowy, które dają się odczuć szczególnie o poranku. Na skutek bruksizmu ból pojawia się także w szyi, karku, a nawet w plecach.
Do niedawna powszechna była opinia, że osoby cierpiące na bruksizm powinny zrezygnować z wykonywania ceramicznych uzupełnień zębów, a więc licówek, koron i mostów na zębach oraz koron i mostów na implantach. W końcu skoro szkliwo – najtwardsza tkanka naszego organizmu (porównywana twardością do diamentu) – pęka pod wpływem zaciskania szczęk i zgrzytania zębów, to co dopiero musi się dziać z licówkami – ultracienkimi (0,2 – 0,5 mm) porcelanowymi płatki, naklejanymi na widoczną (wargową lub policzkową) część zęba.
Osobom które na skutek zgrzytania zębami bezpowrotnie zniszczyły swój uśmiech, radzimy jednak by nie rezygnowały z jego naprawy i uzupełnień protetycznych, lecz podjęły skuteczną walkę z bruksizmem. I o ile pokonanie stresu czy innych niepożądanych nawyków powodujących ścieranie zębów nie zawsze się udaje, to na szczęście z pomocą w walce z bruksizmem, przychodzi nam współczesna stomatologia i medycyna estetyczna, które traktowane są jako nawzajem dopełniające się dziedziny. Coraz częściej zabiegi medycyny estetycznej stanowią bowiem naturalne przedłużenie leczenia z zakresu stomatologii, protetyki czy też ortodoncji. Takie zintegrowane i interdyscyplinarne działanie jest również najlepszym sposobem w walce ze zgrzytaniem zębów.